Nadat mijn vriendin aan boord was gekomen, we de grote berg bagage en de BBQ hebben opgeborgen, hebben we nog snel even boodschappen gedaan. Gelukkig was er vlakbij een kleine supermarkt.Meteen voor een paar dagen, we gingen vooral ¨in het wild¨ aanleggen.

Na de boodschappen meteen naar een heel klein fjordje gezeild, en gelukkig waren we de enige, dus meteen voor anker. Op weg daar naar toe nog wat tussen de eilandjes doorgezeild. Er stond weinig wind, maar het was mooi weer en lekker warm, en we hadden alle tijd. De meeste eilandjes zijn trouwens privé bezit, en stonden vol met bordjes verboden aan te leggen of te ankeren.

(op onderstaand kaartje de route)

Op bovenstaande foto is het ankerballetje net niet te zien, maar toen we hier de volgende dag begin van de middag zijn vertrokken moest ik het anker met de tripline lostrekken.

Hieronder de route:

Tijdens de tocht naar dat erg leuke aanlegplekje kwamen we ook nog een marineschip tegen, dat vreemde capriolen aan het uithalen was. Daarbij gingen ze rakelings langs een vrachtschip, wat een hoop getoeter opleverde en een leuke marifoonconversatie.

Dit bleek het Noorse fregat Helge Ingstad te zijn, dit schip zou later op 8 november vlakbij Bergen een aanvaring hebben met een grote tanker, en is toen gezonken.. Wij zijn gelukkig aan het rampfregat ontsnapt.

Onderweg kwamen we ook een paar stenen torentjes tegen, een soort navigatiehulpmiddelen. Deze zijn vaak al heel oud, uit de tijd van de vikingen. Het zijn een van de oudste navigatie hulpmiddelen die er bekend zijn. 

Na een paar uur zeilen en motoren (weinig wind) een heel leuk aanlegplekje gevonden. Een soort inham, en hier de boot met het hekanker uit aan een boom gebonden. De volgende dag zijn we aan de overkant van de inham gaan liggen. Ondanks het bbq-verbod toch  het apparaat maar aangestoken.

Deze bbq is zeer veilig te gebruiken, hij word namelijk niet heet aan de buitenkant! Ik zet hem altijd op het luik van de achterste bergruimte (Ja, daar zit ook de benzinetank)

Na een paar dagen was het weer tijd om verder te varen, en weer wat verse spullen te halen. Een blik op de kaart (hiervoor gebruikten we een oud toeristenkaartje, Google earth en de plotter) en op advies van de Noren die ik op Rott tegen was gekomen, besloten om naar de Austevoll archipel te zeilen. Op de heenreis naar Hjellestadt had ik hier, wat zuidelijker, al een keer aan een rotsblok gelegen bij Husavik.

Het was ongeveer 2 uur zeilen. De dichtst bijzijnde plaats hier met een supermarkt was Storebø, hier zijn we ook een nachtje gebleven.

De volgende dag richting een klein dorpje met een haven, en een gastensteiger! Het haventje heet Bakkasund. Even aan de walstroom is af en toe wel prettig, en de accu´s waren toch steeds wel erg snel leeg. Op weg daar naar toe de plannen gewijzigd, ik zag op de plotter een klein inhammetje, daar kon ik met hoog water net naar binnen. Dat bleek een heel mooi plekje te zijn!

Helaas geen scherpe en betere foto. (door een foutje met een externe schijf ben ik een hoop foto´s kwijtgeraakt..)

Heerlijk plekje, en alleen toegankelijk voor bootjes met max 1 meter diepgang. Aanleggen was nog even een uitdaging, ik heb de boot letterlijk vastgeknoopt aan een rotsblok. Om dit blok sloeg ik een dikke lijn met 2 lussen, en door die lussen de lange landvast. Na een paar pogingen om het hekanker goed uit te zetten (dat moet eerst), zachtjes op de motor naar de kant, onderwijl de ankertros vierend. Zodra ik dicht genoeg bij de kant was de lange lijn op de kant gegooid met de korte dikke tros, en er achteraan gesprongen (alleen springen als de rotsen droog zijn, nat zijn ze vaak erg glad).Helaas geen scherpe en betere foto. (door een foutje met een externe schijf ben ik een hoop foto´s kwijtgeraakt..)

De volgende dag naar Bakkasund. De eerste dag met af en toe een buitje, maar nog steeds lekker warm. Het zou de volgende dag flink gaan waaien, dus lagen we in Bakkasund lekker beschut, en met walstroom. Aan het eind van de steiger ook een supermarkt-postkantoor, en een douche! Ook konden we hier even de was doen.

(We lagen achter het witte gebouw) Het was zaterdag, en dan gaan de Noren met hun boot (meestal een grote zeer snelle motorboot) varen, en zelf gevangen krabben eten. Die werden achter de supermarkt in grote pannen gekookt, op een daar aanwezig gasfornuis. 

Nog even over het eiland gewandeld, er was een wandelroute uitgezet met houten paaltjes. Af en toe moeilijk te vinden, en hier en daar ook een flinke klim. Maar wel een mooi uitzicht!

Na 2 dagen zijn we verder gevaren, richting Kolbeinshamn. Een heel klein haventje in een klein hoefijzervormig fjord.

Het werd een ruige tocht, NW 6, met ruime wind onder een kleine fok. We moesten op tijd bij Bekjarvik zijn, om daar met de stroom mee door een smalle doorgang te zeilen. Onder de kleine fok liepen we af en toe 7-8kn over de grond in die doorgang, met hoge golven.

Mijn vriendin had van te voren gelukkig een zeeziekte pilletje genomen, maar toch besloten om nog een keer bij Husavik (zie deel 2, de eerste keer aanleggen aan een rots) aan de rots te gaan hangen. Heerlijk plekje, helemaal beschut. Een mooie kans om de vervallen schuur eens van dichtbij te bekijken! 

Op weg daar naar toe, en dat was nog flink klauteren, kwam ik nog wat wilde schapen tegen. Niet echt wild, sommige hebben een belletje om. 

In de verte is nog net de boot zichtbaar.

Deze schuurtjes werden vooral gebruikt door vissers, ś winters konden ze de boot naar binnen trekken, en er het vistuig opslaan.

De volgende dag was het tijd om verder te gaan, richting Kolbeinshamn. Op de motor, want er stond weinig wind.

Op onderstaande Google Earth foto is gooed te zien dat het maar een klein haventje en fjord is.

Later iets dichter bij de kant gaan liggen, voor de walstroom. (2 weken later zou blijken dat mijn accu´s niet meer zo goed waren)

We zijn hier nog een dag extra gebleven, om boodschappen te doen. Ook kwamen we hier nog een Nieuw Zeelander tegen, die hier al sinds de jaren 70 woonde.

De dag dat we beloten boodschappen te doen, regende het de hele dag door, en stevig. Op de heenweg kregen we een lift van een Noorse visser, terug zouden we gaan lopen. Het was een wandeling van ongeveer een half uur. Helaas in de stromende regen, maar na 10 minuten kwamen we de Nieuw Zeelander weer tegen! Hij heeft ons nog een tour over het eiland gegeven, in zijn oude Citroën CX (zeldzaam autootje in Noorwegen) In de auto zijn we toen weer een beetje opgedroogd.

Weer aangekomen op de boot de chinees aan, en de natte kleren uit. Buiten ging het flink te keer, er stond weer een dikke west 6. Daar hadden wij geen last van, in het haventje lagen we helemaal beschut.

De volgende dag weer vertrokken, richting Bergen. Onderweg nog een nachtje aan een rotsblok gelegen.

Hoe dichter we bij Bergen kwamen, hoe vaker het ging regenen. Bergen heeft wat dat betreft ook een reputatie, hier valt de meeste neerslag van heel Noorwegen. De stad ligt in een dal, met westelijke winden blijven de buien hier dan hangen.

We wilden eerst in een haventje, Strusshamn, vlakbij Bergen gaan liggen, maar dit konden we gek genoeg niet vinden. Het idee was om vanaf hier dan met de bus naar Bergen te gaan. (openbaar vervoer is in Noorwegen best goed, en behalve de trein ook betaalbaar)

Omdat het al laat werd, maar aangelegd bij een brandstofsteigertje. Het bleek een beetje spookachtig plekje te zijn, soort achterbuurt van Bergen.

Na een nachtje slapen in de regen en mist naar Bergen. Op bovenstaande foto om de hoek. We wilden eerst aanleggen in een jachthaven, maar daar konden we niet komen, ivm. een defecte brug. Dus zijn we doorgevaren naar het centrum. Achteraf ook veel leuker! Wel druk, hordes toeristen van grote cruise schepen. En het was gestopt met regenen, en het werd weer wat warmer. Na betalen van het havengeld (omgerekend ongeveer 12,- euro, met electra) bij een betaalautomaat, en de bon achter een raam geplakt, tijd voor een biertje en rendierworst.

Op bovenstaande foto liggen we aan lange lijnen, en is het hoog water. Het getijverschil is ongeveer een meter, afhankelijk van de wind soms wat meer of minder. Op de banden word door iedereen ducttape geplakt, tegen zwarte vlekken op je dek. Ducttape word alleen wel glad..

We zijn een paar dagen gebleven, en door Bergen gewandeld, gewinkeld, en uit eten geweest. De prijzen vielen mee, maar een biertje of glaasje wijn kost in een restaurant een vermogen, Eten valt wel mee.

Hieronder wat foto´s van Bergen.

Lotje ligt voor de 2 witte huisjes in het midden..

Heel veel houten huizen..

Bergen is een leuke stad, zeker de moeite waard om te bezoeken. Na 2 dagen moesten we aan de overkant van de haven gaan liggen, ivm. een soort van Sail evenement. er zouden 3 grote Tall ships komen te liggen. Noorwegen heeft 3 van deze schepen, en 1 x per jaar komen ze bij elkaar in Bergen. ! van deze schepen, de ´Statsraad Lehmkuhl´ een grote driemaster, heeft als thuishaven Bergen. Ze waren met dit schip al 2 dagen aan het oefenen in het afmeren.

Op bovenstaande foto de Statsraad Lehmkuhl  op de Shetlands. https://en.wikipedia.org/wiki/Statsraad_Lehmkuhl meer info over dit schip.

De twee weken die mijn vriendin aan boord zou zijn waren om, en dus was het tijd om haar naar het vliegveld te brengen. Met een moderne tram, een mooie en snelle verbinding. Nadat ze was ingecheckt ben ik terug gegaan naar de boot. Nog wat laatste boodschappen, en ik ben meteen vertrokken, richting Strusshamn. Ik wist nu waar het lag.